Fietsen zonder zijwieltjes, zo doe je dat!

Fietsen zonder zijwieltjes… Een mijlpaal in het leven van een kind. Eindelijk van die “babywieltjes” af! En de ouders worden nog maar eens met de neus op de feiten gedrukt. “Wat worden ze snel groot… “ Maar, hoe pak je dat aan? Leren fietsen zonder zijwieltjes? En wat als je kind niet meteen durft? Moet je je zorgen maken?

Vanaf welke leeftijd fietsen zonder zijwieltjes?

Voor heel wat kinderen betekent de overstap naar een fiets zonder zijwieltjes een psychologische sprong. Ze voelen zich plots heel groot. Het leren fietsen zonder steunwieltjes is echter voor elk kind anders. Sommige kinderen zijn er motorisch heel vroeg bij en fietsen op twee wielen vanaf een jaar of drie. Andere kinderen zijn dan weer wat later en beginnen er pas op hun zes jaar aan.

Het belangrijkste is dat je je er geen zorgen over maakt. Elk kind kan leren fietsen en zal er ook wel aan beginnen van zodra het er klaar voor is. Het heeft ook niets te maken met algemene ontwikkeling. Sommigen lopen motorisch wat voor op anderen, terwijl anderen misschien verbaal of cognitief wat verder staan. En dat is allemaal prima.

Niets forceren, is de boodschap. Dat werkt alleen maar averechts.

Alles begint met zelfvertrouwen

Ook al is je kind er lichamelijk klaar en werkt het evenwicht en de motoriek perfect, soms kan het gebeuren dat het fietsen zonder zijwieltjes toch niet meteen wil lukken. Dat heeft alles te maken met het zelfvertrouwen. Met andere woorden, het kind is bang dat het niet zal lukken en dat het zal vallen.

Minimaliseer angst niet

Wanneer een kind bang is om te leren fietsen, is het belangrijk om de angst die het voelt niet te minimaliseren. “Je hoeft niet bang te zijn, wat kan er nu gebeuren” is ongetwijfeld een goed bedoeld antwoord. Het kind kan soms écht heel bang zijn. Met zo’n antwoord lijkt het alsof je de angst niet serieus neemt. Erken dat het kind bang is en dat je dat begrijpt bij zo’n grote stap. Zeg dat dat volkomen normaal is dat het bang is.

Spreek moed in

Terwijl je de angst erkent, kan je op een positieve manier moed inspreken. Je kan zeggen dat je er 100% in gelooft dat je kind het zal kunnen. Misschien niet van de eerste keer, maar dat jij in het begin daarom nog mee vasthoudt.

Durf loslaten, ook zonder zijwieltjes

Van zodra je voelt dat zowel het starten, het stoppen en het fietsen zelf stabiel verloopt, moet je durven loslaten. Zeg niet meteen dat je loslaat, want dan raakt het kind misschien in paniek. Op een bepaald moment zal het kind ervandoor gaan en roepen “Yes! Ik kan het!”

Dwing het kind niet

Mocht dat moment niet onmiddellijk komen of je merkt dat het kind zich er helemaal nog niet klaar voor voelt, dwing het dan niet. Daar bereik je alleen maar het tegenovergestelde mee. En het kan toch niet de bedoeling zijn dat je kind een hekel krijgt aan fietsen?

Zorg dat de fiets in orde is

Zelfvertrouwen en durf zijn dus de sleutelwoorden om te leren fietsen zonder zijwieltjes. We kunnen dat zelfvertrouwen echter een duwtje in de rug geven. Als een kind zich goed voelt op de fiets, zal het zich ook zekerder voelen. Het is dus wel belangrijk om even wat aandacht aan die fiets om te leren fietsen te besteden.

Maat van de fiets

Lengte kind	Bandenmaat fiets
92 tot 104 cm	12 inch
104 tot 116 cm	16 inch
122 tot 128 cm	18 tot 20 inch
128 tot 134 cm	22 inch
134 tot 140 cm	24 inch
146 tot 158 cm	26 inch

Kinderfiets kopen?

Is je kind toe aan een grotere fiets? Of gewoon een coolere? 😉 Check even het aanbod via onderstaande knop.

Hoogte van het zadel

Zet het zadel niet te hoog. Het zadel zet je best zo dat het kind met beide voeten plat op de grond kan. Zo verloopt het vertrekken en stoppen stabieler en zal het kind zich zekerder voelen.

Lage instap

Een hoge buis op een koersfiets mag dan stoer zijn, het kan voor startende fietsertjes een drempel te veel zijn. Zorg voor een fiets met een lage instap, zowel voor jongens als voor meisjes. De fiets met buis komt later wel!

Hoe minder toeters en bellen hoe beter

Less is more bij het leren fietsen zonder zijwieltjes. Versnellingen, terugtrapremmen, … Allemaal heel leuk wanneer het kind al wat ervaring heeft. Maar bij de eerste stappen als tweewielige fietser zorgen ze alleen maar voor een extra onnodige uitdaging.

Veiligheid voor alles

Een rustige veilige omgeving

Wanneer je je kind leert fietsen, kies je best voor een omgeving zonder verkeer en zonder geparkeerde auto’s langs de kant van de weg. Het is niet alleen veiliger als er geen autoverkeer is, maar het kan ook de ‘flow’ van het leren fietsen verstoren als je om de haverklap moet stoppen omdat er een auto aankomt.

Enkele goede plekken:

• een doodlopende straat
• een parkeerterrein van een supermarkt op de sluitingsdag
• een speelplein van een school tijdens het weekend
• …

Sommige mensen kiezen ervoor om te starten in de eigen tuin. Er is geen verkeer en het gras doet minder pijn wanneer het kind valt. Het probleem met gras is echter dat je al flink moet trappen om vooruit te geraken. Hierdoor zal het kind het gevoel krijgen dat het niet sterk genoeg is om te fietsen. En dat brengt het zelfvertrouwen weer tot een dieptepunt.

Bescherming

Hoewel je er bij bent en het kind vasthoudt, is een val natuurlijk niet uit te sluiten. Net zoals alles leer je fietsen ook met vallen en opstaan. Letterlijk in dit geval. Zorg er daarom voor dat het kind altijd een fietshelm op heeft. Sommige mensen gebruiken ook knie- en elleboogbeschermers. Hiermee kan je natuurlijk schaafwonden voorkomen. Maar tegelijkertijd zorgen die er ook voor dat het bewegen moeilijker wordt. En dat lokt dan misschien weer net een val uit…

Conclusie

Leren fietsen is in de eerste plaats iets dat met durf te maken heeft, en niet zozeer met techniek. Is die durf er niet meteen, moedig je kind gerust aan, maar overrompel het niet. Het moet leuk blijven! En vooral: maak je geen zorgen. Elk kind leert fietsen, het ene al wat vroeger dan het andere.

Succes en veel plezier!