Be the Rain: een negen minuten durende reality check

“Schop de mensen tot zij een geweten krijgen”, wist Louis Paul Boon ons reeds in 1947 te vertellen. Idealisme en pessimisme gaan soms hand in hand. Dat was in het naoorlogse België het geval, en dat is het nog steeds. Niet alleen literatuur, maar ook muziek durft mensen een geweten te schoppen. Hoop op een duurzamere toekomst is een thema dat zich al jaren manifesteert in de muziekwereld. Wij zetten in deze reeks nummers van de afgelopen vijftig jaar op een rij die aanzetten tot nadenken.

Neil Young staat erom bekend mensen graag aan hun geweten te knagen, maar dit nummer heeft niet enkel een omvangrijke boodschap, maar ook een omvangrijke lengte. Elke strofe in deze rocksong wisselt gedroomde scenario’s af met de pijnlijke werkelijkheid, meer dan negen minuten aan een stuk. Van een fameus protest gesproken.

Neil Young and Crazy Horse – Be the Rain (2003)

Dream the hunter on the western plain
“the birds are all gone, where did they go?”
Dream the fisherman in his boat
“he’s coming home empty, he’s barely afloat”
Dream the logger in the great northwest
“they’re running out of trees, they got to give it a rest”
(there’s no other way to cut it)
Dream the farmer in the old heartland
“corporate greed and chemicals are killing the land”
Next morning sun was up at dawn
She looked around and earth was gone
Dark visions he had last night
He needed peace, he needed light